Ο Όμιλος

Όμιλος Κόμικς και Τ.Π.Ε.

1ο Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης

Υπεύθυνη εκπαιδευτικός:
Δήμητρα Προβελεγγίου

Ποιος είναι ο σκοπός του Ομίλου

ΘΕΜΑΤΙΚΗ

Τα κόμικς ως λογοτεχνικό είδος σε σχέση με την εκπαίδευση έχουν αντιμετωπιστεί με διαφορετικούς τρόπους σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Αρχικά αντιμετωπίζονταν ως «απαγορευμένα», θεωρώντας ότι ευθύνονται για τη διάσπαση της προσοχής των μαθητών σε σχέση με τα λογοτεχνικά είδη που προωθούνταν στα πλαίσια της σχολικής μάθησης. Ωστόσο, όσο γινόταν αντιληπτή η δυναμική τους ακριβώς σε σχέση με τα παραπάνω, οι ερευνητές έστρεφαν το ενδιαφέρον τους όλο και περισσότερο στην παιδαγωγική τους αξιοποίηση. Σήμερα θεωρείται ότι τα κόμικς στην εκπαίδευση συνδυάζουν την τέχνη και τον γραμματισμό και έχουν μεγάλο αντίκτυπο στους μαθητές/τριες.

Έτσι ο Όμιλος αποβλέπει στην ανάπτυξη ενός μεγάλου φάσματος δεξιοτήτων, που ξεκινά από την ανάγνωση-κατανόηση και τη συγγραφή-δημιουργία γραφικών κειμένων και επεκτείνεται σε πολλές γνωστικές, αισθητικές, κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες. Κυρίως αποσκοπεί στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης των μαθητών/τριών και της δημιουργικής τους έκφρασης, μέσα από κονστρουκτιβιστικές και κονστρακτιονιστικές προσεγγίσεις και τη μέθοδο project.

Η θεωρητική πλαισίωση του Ομίλου, μέσα από την ιστορία των γραφικών κειμένων και την παιδαγωγική τους αξιοποίηση βρίσκεται σε σύντομο άρθρο εδώ:

Θεωρητικό πλαίσιοΛήψη
ΣΤΟΧΟΙ

Ο Όμιλος «Κόμικς και ΤΠΕ στοχεύει:

  • Στη γνωστική ανάπτυξη και έκφραση. Οι μαθητές ασχολούνται με έντυπο λόγο και προσπαθούν να παραγάγουν δικό τους. Οι δημιουργίες τους γίνονται με σκοπό να παρουσιαστούν σε αναγνωστικό κοινό, που είναι το κίνητρο για την εστίαση στην επιμέλεια του γραπτού και του οπτικού τους λόγου.
  • Στην επικοινωνιακή ανάπτυξη και έκφραση. Η φύση του Ομίλου απαιτεί τη συνεργατική μάθηση σε συνδυασμό με τη διερευνητική μάθηση και το project. Η δημιουργία γραφικών κειμένων δίνει ένα ευρύ πεδίο στην έκφραση ιδεών, εμπειριών και συναισθημάτων από τη μεριά των δημιουργών, αλλά και της αμεσότερης πρόσληψης και βαθύτερης κατανόησης από τους αναγνώστες. Βιβλιογραφικά αυτό συνδέεται με την ανάπτυξη των επικοινωνιακών δεξιοτήτων των μαθητών.
  • Στην κοινωνική ανάπτυξη και έκφραση. Καθώς οι μαθητές εκπαιδεύονται να μην εστιάζουν την προσοχή τους μόνο στους χαρακτήρες και προχωρούν στον τόπο, στον χρόνο και στην πλοκή, αντιλαμβάνονται τη συνάφεια ανάμεσα στις δράσεις των ατόμων και στις υποκείμενες αντιλήψεις και κοινωνικές νόρμες που εμφανίζονται στο υπόβαθρο, αναπτύσσοντας έτσι τον κοινωνικό τους γραμματισμό.
  • Στην αισθητική ανάπτυξη και έκφραση. Μέσα από τη δημιουργία των χαρακτήρων και των τόπων όπου εκτυλίσσονται οι πλοκές που δημιουργούν οι μαθητές και σε αντιπαράθεση με τα έργα γνωστών δημιουργών κόμικς, αναπτύσσουν το αισθητικό τους κριτήριο σε σχέση με το σκίτσο, στην αξιολόγηση των έργων άλλων, στην παραγωγή πρωτότυπων έργων δικών τους, αλλά και στην παροχή ανατροφοδότησης και στήριξης στην παραγωγή έργων συμμαθητών τους.
  • Στην έκφραση μέσα από τις νέες τεχνολογίες. Η χρήση εξειδικευμένων εργαλείων Web 2.0 στην δημιουργία κόμικς συνιστά έντονη τάση σήμερα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Εξαιτίας της ευκολίας του μέσου, δεν αναπτύσσεται το ίδιο φάσμα δεξιοτήτων και γραμματισμών με την χειρωνακτική ενασχόληση. Προσφέρει ένα νέο φάσμα δραστηριοτήτων που συμπληρώνει κάθε στάδιο της διδασκαλίας με έναν εύκολο και προσιτό τρόπο δημιουργίας, ξεκινώντας από την παρουσίαση ενός αντικειμένου, την κατανόηση, την εμπέδωση και τη δημιουργική αναπλαισίωσή του από τους μαθητές. Επομένως η ικανότητα δημιουργίας κόμικς με Web 2.0 tools από δασκάλους και μαθητές συνεισφέρει στον ηλεκτρονικό γραμματισμό των μαθητών, αλλά επίσης ανοίγει το πεδίο για τη διδασκαλία και τη μάθηση κάθε διδακτικού αντικειμένου του ωρολογίου προγράμματος.
  • Στην κριτική ανάπτυξη και έκφραση. Η κριτική σκέψη μοιάζει με μια μοναχική διαδικασία, αλλά όπως και η ανάγνωση είναι πρώτιστα κοινωνική. Η κριτική σκέψη αφορά την ικανότητα που εκφράζουμε ως άτομα στην «ανάγνωση» του κόσμου. Η ανάγνωση και η δημιουργία κόμικς θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως οπτικά κείμενα ή ως οπτικός λόγος. Μέσα από τον όμιλο μια ατομική δραστηριότητα των μαθητών γίνεται συλλογική. Οι μαθητές μαθαίνουν σταδιακά να μην περιορίζονται στο να «κριτικάρουν» τα έργα των συμμαθητών τους, αλλά κριτικά να στέκονται δίπλα τους, να συνεργάζονται, να προσφέρουν ανατροφοδότηση σε σχέση με την οπτική και κειμενική ποιότητα των έργων και των νοημάτων. Η κριτική παροχή βοήθειας σε κοινωνικό πλαίσιο ή στο πλαίσιο της ομάδας είναι ίσως αν όχι το υψηλότερο αναμενόμενο αποτέλεσμα, ένα από τα αποτελέσματα τα οποία ο Όμιλος προσδοκεί και ελπίζει.